Benodigdheden:
- Vuilniszakken
- Vingerverf (uitwasbaar)
- Kaartjes
- Een prijs (iets heiligs)
Deelnemers:
- De spelers, verdeeld in groepen
- Een magiër
- Een verjaagde dorpsgek
- Een geneesheer
Spelregels:
Bij het begin van het spel trek iedere speler een vuilniszak aan. Vervolgens
gaat elke groep op
aangewezen plekken hun 'dorp' maken (een vrije zone voor de
groep).
Voor elke groep is er een leider. Deze bevindt zich niet in het dorp,
maar altijd op een centrale
post (vrije zone voor iedereen). Elke groepsleider heeft een pot verf
bij zich (elke groep z'n eigen kleur).
De deelnemers wachten in hun dorpen op het beginsignaal.
Bij het begin van het spel verstopt de magiër zich, en komt na
een tijdje tevoorschijn.
Het doel van de groepen is het vinden van de heilige prijs. Alleen
de magiër weet waar deze is,
en zal het aan een groep vertellen, als héél die groep
bij hem is. Om
dit te bewerkstelligen kunnen de groepen, om elkaar zoveel mogelijk
gaan hinderen.
Dit hinderen gaat door middel van 'tikken'.
Om te kunnen tikken moet een speler eerst z'n hand met verf insmeren.
Een speler heeft een
andere speler getikt, als er een handafdruk op z'n rug achterblijft.
Als een speler is getikt, moet hij naar de centrale post gaan (kan
tot hij daar is, niet getikt
worden), alwaar hij een handicap krijgt (handen worden aan elkaar
gebonden). Als hij daarna weer wordt getikt komt er een handicap bij
(een stuk touw wordt
tussen de voeten gebonden), er bij de derde keer is hij 'dood' (blijft
dan
op de centrale post). In een dorp mag dus niet getikt worden.
De verjaagde dorpsgek mag ook tikken, zij het gewoon met z'n vinger.
Als hij een speler tikt,
moet deze een kaartje trekken uit een stapeltje dat de gek bij zich
draagt.
Op de kaartjes kan staan:
- Vrij (eventuele handicap kan dan verdwijnen)
- Handen vast (wordt ter plekke geregeld)
- Handen en voeten vast (wordt ter plekke geregeld)
- Dood (Ga naar centrale post, en wees dood)
- Medicijnen (de gek geeft in dit geval een medicijn-kaartje af)
Omdat de groep compleet voor de magiër moet verschijnen, zullen
ze de doden tot leven
moeten wekken. Dit kan d.m.v. medicijnen.
Deze zijn verkrijgbaar bij de 'geneesheer'. Als twee leden van een
groep bij hem komen, krijgen
ze van hem een medicijn-kaartje. Daarmee kunnen ze naar de
centrale post gaan (en mogen onderweg niet getikt worden), en één
'dode' tot leven wekken; na
afgeven van het kaartje moeten ze de 'dode' naar hun eigen dorp
dragen (en daarbij niet getikt worden), alwaar deze weer gaat leven.
Nieuwe handafdrukken
zorgen weer voor handicaps.
De verjaagde dorpsgek kan dus ook medicijnen geven. Het is in dat geval
wel zaak zo snel
mogelijk een tweede groepslid erbij te halen, om zo iemand tot leven
te
kunnen wekken.
Als iemand de heilige prijs heeft gevonden (deze moet dus zonder voorkennis
niet te vinden
zijn) is het spel afgelopen.